پوشش اپوکسی مایع خارجی و داخلی لوله
پوشش اپوکسی مایع خارجی توسط یک سیستم پاشش بر روی سطح بیرونی لوله اعمال می شود و از سطح آن در برابر خوردگی محافظت می کند.
پوشش اپوکسی مایع داخلی یک لایه پوششی روی سطح داخلی لوله برای محافظت در برابر خوردگی یا بهینه سازی راندمان جریان سیال ایجاد می کند. برای اجرای پوشش داخلی اپوکسی مایع، پس از قرار دادن لوله در ایستگاه پوشش دهی، انتهای لوله آب بندی می شود و یک لنس با سیستم تفنگ پاششی از طریق لوله در داخل آن جابجا می شود. گزینه پیش گرم کردن لوله قبل از اجرای پوشش اپوکسی مایع، اختیاری است.
پوشش اپوکسی مایع داخلی لوله گاز
اپوکسی مایع به عنوان آستر داخلی لوله های فولادی نیز کاربرد دارد. این آسترها که بطور معمول با ضخامت ۶۰ تا ۱۰۰ میکرون اسپری می شوند، کارایی جریان سیال را افزایش می دهند. نتیجه آن بهبود ظرفیت انتقال گاز، به حداقل رساندن مقاومت اصطکاکی و در نتیجه کاهش ایستگاه های کمپرسور است. محافظت موقت در برابر زنگ زدگی، پوشش تسهیل جریان سیال را به یک راه حل منحصر به فرد و مقرون به صرفه برای انتقال گاز تبدیل می کند.
اجرای پوشش داخلی اپوکسی مایع در کارخانه
رزین اپوکسی مایع در داخل لوله های انتقال آب آشامیدنی در ضخامت های بین ۴۰۰ تا ۵۰۰ میکرون اجرا می شود. در این خطوط از رزین های اپوکسی مایع ۱۰۰٪ جامد یا بدون حلال استفاده می شود.
استانداردهای پوشش اپوکسی مایع
این استانداردها مواد و روشهای اجرایی را برای پوششهای داخلی و خارجی اپوکسی مایع در خطوط لوله آب مدفون یا مستغرق، در شرایط عادی ساخت و ساز، توصیف می‌کنند:
استاندارد AWWA C210 برای پوشش اپوکسی مایع داخلی و خارجی خطوط لوله فولادی آب
استاندارد SHELL DEP 31.40.30.35 پوشش داخلی خطوط انتقال گاز غیر خورنده
استاندارد EN 10301 برای لوله و اتصالات فولادی خطوط انتقال در خشکی و دریا
استاندارد ISO 15741 برای پوشش های داخلی کاهش اصطکاک خطوط انتقال گازهای غیر خورنده
روش اجرایی API RP 5L2 برای پوشش داخلی لوله های انتقال گاز غیر خورنده
بازرسی میدانی پوشش لوله
از زمان های قدیم که عملیات پوشش دهی شامل تحویل مقداری رنگ به ارزان ترین کارگران و سپردن کار به آنها می شد، راه زیادی را پیموده ایم. اکنون تمام مراحل فرآیند پوشش باید مستند باشد تا از کیفیت نهایی اطمینان حاصل شود. آماده سازی سطح خط لوله و اعمال پوشش، پیشرفته تر می شود و به متخصصان ماهر نیاز دارد که در بسیاری از موارد باید آموزشهای خاص مشخصات، شرایط و نحوه اجرای محصول را دیده باشند.
پوشش اپوکسی مایع داخلی و خارجی در نرم افزارهای Pipe Protection و Sales Intelligence با نام اختصاری INT.LE و EXT.LE تعریف می شوند.
در حال حاضر پوشش FBE یا پودر اپوکسی اتصال ذوبی بیشترین سهم از اجرا را به خود اختصاص داده است. با این حال، در برخی موارد ممکن است پوشش اپوکسی مایع بدون حلال مورد استفاده قرار گیرد که نیاز به آماده سازی سطح و پیش نیازهای اعمال باشد. بسیاری از اپراتورهای خط لوله، یک نفر را به عنوان بازرس برای تأیید و مستندسازی اینکه همه مراحل به درستی دنبال شده اند، استخدام می‌کنند. این افراد باید در نظارت خود بر اجرای میدانی (اجرای پوشش در محل خط لوله) پوششهای مایع ۱۰۰٪ جامد، تداخل با پوششهای موجود، مانند پوشش FBE را مورد توجه قرار دهند. پوشش هایی مانند قطران زغال سنگ یا پلی اتیلن سه لایه تا حدی حاوی موم هستند. اپوکسی های مایع به راحتی به پوشش های حاوی موم نمی چسبند مگر اینکه به درستی آماده شوند. روش هایی وجود دارد که به افزایش چسبندگی کمک می کند. با این حال، منطقه ای که اپوکسی مایع روی قطران زغال سنگ اعمال می شود، ممکن است مستعد جدا شدن باشد و به رطوبت اجازه دهد که بین نواحی همپوشانی و احتمالاً در زیر پوشش موجود نفوذ کند که منجر به یک محیط خورنده در تماس با فلز می شود. به گزارش صنعت پوشش لوله ایران، روشی که توسط بسیاری از اپراتورها در این مورد دنبال می‌شود شروع پوشش دهی با ۲ اینچ عقبگرد روی پوشش قطران زغال‌سنگ یا پلی‌اتیلن است تا مرز دو پوشش مهر و موم شده و از ورود رطوبت جلوگیری شود.
بازرسی میدانی اجرای پوشش خارجی اپوکسی مایع
یک تصور غلط رایج وجود دارد که برای ترمیم پوشش لوله یا ناقط آسیب دیده، باید از همان پوشش اصلی خط لوله استفاده کرد تا دو پوشش با هم سازگار باشند. در پوششهای ۱۰۰٪ جامد از آنجایی که هیچ حلالی وجود ندارد، مشکل سازگاری وجود ندارد تنها چیزی که نیاز دارند یک سطحی تمیز کاری شده است که بتوانند به آن بچسبند.
اجرای میدانی پوشش اپوکسی مایع
یکنواختی ضخامت فیلم برای پوشش های میدانی همیشه یک مسئله بوده است. یک اپراتور به درستی آموزش دیده با استفاده از تجهیزات کاربردی و آزمایشی مناسب باید بتواند تغییرات ضخامت را در دود ۲۵۰ میکرون حفظ کند. بیشتر پوشش های میدانی اپوکسی مایع در ضخامت مشخصی بین ۵۰۸ تا ۱۲۷۰ میکرون اعمال می شوند.
مناسبترین روش اعمال میدانی اپوکسی مایع روی سرجوش لوله، حلقه اسپری خودکار است. این روش معمولاً توسط یک اسپری دستی چند جزئی اجرا می شود. روش پاشش چند جزء دستی برای پوشش دهی کامل اجزای خط لوله، پیچ‌ها و اتصالات استفاده می‌شود.
یک روش جدید اجرای پوشش اپوکسی مایع، استفاده از کارتریج قابل اسپری است. در این روش از تفنگ درزبندی پنوماتیکی استفاده می شود و دیسپنسر توسط یک کمپرسور هوا با اندازه مناسب تغذیه می شود. کمپرسور، فشار هوای لازم را در نوک یک میکسر استاتیک برای پخش اپوکسی مایع گرم شده فراهم می کند و سطح نهایی از کمی ناهموار تا کاملا صاف متغیر است. ظاهر پوشش نهایی مانند همه روش های کاربردی، به مهارت اعمال کننده بستگی دارد. نگرانی اصلی این روش در نفوذ رطوبت موجود در جریان هوای میکسر به پوشش و خرابی آن است. روش دیگر اجرای میدانی پوشش که بیشتر مورد استفاده قرار می گیرد، استفاده از قلم مو یا غلتک است. این روش با وجود اینکه به زمان و کار بیشتری نیاز دارد، با تجهیزات و آموزش کمتر قابل اجراست.
اجرای میدانی پوشش خارجی اپوکسی مایع توسط اپراتور
یکی از شرایطی که اغلب در اعمال پوشش میدانی ایجاد می شود، تاثیر دمای لوله و شرایط محیطی روی ناحیه تحت ترمیم پوشش است. به دلیل اینکه خط لوله در حال سرویس دهی است، ممکن است این شرایط باعث تعریق در محل اجرای پوشش شود. چرا که بیشتر پوششهای لوله به گونه‌ای طراحی شده‌اند که روی لوله‌های تمیز، خشک و به‌خوبی آماده‌شده که بالاتر از دما و نقطه شبنم تعیین شده هستند، اعمال شوند و سطح نباید مرطوب باشد. اگر این شرایط برآورده نشد، اپراتور باید پوششی جایگزین کند که بتوان آن را به صورت میدانی روی سطح عرق‌کننده اعمال کرد و در عین حال همه الزامات دیگر را برای لوله های مدفون یا غوطه‌ور برآورده کرد، مانند چسبندگی، مقاومت در برابر دمای عملیاتی، مقاومت در برابر تنش خاک، خاصیت دی الکتریک و استحکام. همچنین هوای خشک، از الزامات فرآیند شات بلاست برای تمیزکاری سطح است. بنابراین یک دستگاه تهویه قابل حمل با اندازه مناسب می تواند در زمان و هزینه صرفه جویی کند.
آخرین مسئله این است که در بین برخی از اپراتورها و بازرسان این باور وجود دارد که یک لوله باید با مشعل گرم شود تا رطوبت فلز از بین برود. در حالیکه لوله فولادی هیچ رطوبتی به جز شبنم ایجاد شده روی سطح ندارد. برخی از مردم هنوز معتقدند که رطوبت در فولاد وجود دارد! رطوبتی که اپراتورها می بینند از فولاد خارج می شود محصول جانبی احتراق شعله روی سطح است.